18 juni Zion

18 juni, Zion
Vandaag staat nationaal park Zion op het programma, eerst maar even ontbijten en goed wakker worden, want ik heb zo slecht geslapen vannacht “het bed” wat in mijn beleving een trampoline was, als peter zich omdraaide vloog ik tegen het plafond! Snikheet in die kamer dus ik er midden in de nacht uit om de airco aan te zetten, nahhh het leek wel of peter de kamer in reed met het ''paard' wat een herrie! Dus Peter werd daar wakker van en draaide zich om en ik vloog weer naar het plafond, wat een ellende! Maar goed na die fijne nacht op naar het ontbijt, staan er 3 bakjes op elkaar gestapeld met van voren van die klepjes om de bakjes open te maken, ik kon niet eens zien wat er in zat zo smerig waren die bakjes, dus wij broodjes geroosterd, tot dat het goed heet en doorgebakken was zodat evt. alle bacteriën weg waren. Op naar Zion en ik dacht “goh doe lekker een jurkje aan” besloot Peter maar even over paardrijden te beginnen toen we in het park waren, maar tja op een paard met een jurkje is wat moeilijk, toch tickets gekocht, want ja maak assie niet gek met een knol, al moet ik in bikini! Goh zullen we even bij de giftshop kijken of ze broekjes verkopen stelde Peter voor, wij naar binnen en natuurlijk geen broekjes voor dames, maar wel korte broeken voor de oudere mannen onder ons, Peter zei met een serieus gezicht: kijk of je maat er tussen zit en ja hoor had ik even ?(mazzel), ik kon een heren broek aan onder mijn jurk, nu maar hopen dat die knol het pikt! We hebben eerst nog een trail gelopen van een halve mijl, het was wel wat kort, maar we moesten paardrijden dus ook geen tijd meer voor een andere trail, hebben we maar lekker op een terrasje genoten van de prachtige natuur, want ook dit park is wonderschoon met zijn rode rotsen en vele groene bomen en meertjes, en wat erg fijn is aan dit park is dat er geen auto’s mogen komen, althans alleen op de highway die door het park loopt. Er rijden bussen af en aan om de bezoekers te brengen of halen waar ze maar willen, erg mooi geregeld dus. Rond 3 uur richting paarden gelopen, Peter kreeg een bruin paard “Redstone” toegewezen en ik een zwarte “midnight”, maar er op komen is nog een hele klus , want wat zijn die paarden groot! We moesten vrij snel door een meer heen lopen dat was best een beetje eng! Maar na een paar minuten raakte het wel vertrouwd, we hadden beide een lief paard en ik had eindelijk weer een slachtoffer om te knuffelen. Peter reed helemaal achteraan en ik voor Peter dus dat was heel leuk, maar de leider begon onderweg wat te vertellen, terwijl mijn paard best langzaam liep, althans dat vond de leider, die instrueerde me het paard aan te sporen door met m,n hielen in het paard zijn flanken te duwen en een tik uit te delen op de zijkant van het paard met de zweep, nahh echt niet dat ik dat deed het paard was gewoon moe, en ik ook dus dat kwam mooi uit en als ik wat traag loop krijg ik toch ook geen tik, maar de leider bleek ook gezegd te hebben dat het paard niet van bomen eten, ohoh oepsie te laat! Het was geweldig we hebben beide genoten van dat uurtje paardrijden. Het was al weer 23.00 uur toen we terug waren in het hotel.