25 juni Palm Springs / San Diego

Vanmorgen wat laat wakker geschrokken, maar gelukkig nog wel net op tijd voor het ontbijt. Na het ontbijt zijn we naar de Indian Canyons gereden, voordat we dit park in reden stond er een bord met “extreem hot” het was 43 graden, maar we keken er niet meer van op, want die hitte hebben we al een tijdje, maar goed dit als waarschuwing in ons hoofd zijn we toch te enthousiast om van ons plan om daar een trail te gaan lopen af te zien. We reden door een dor heet woestijngebied, maar op een afstand zagen we een strook groen, het zag er werkelijk uit als een oase, want hoe kan dit hoe is het mogelijk we konden onze ogen niet geloven wat was dat een ongelooflijk aparte ervaring. Wat dichter bij het groen gekomen, bleek het een strook vol met prachtige hoge palmbomen, wat wij heel bijzonder vonden aan die palmen zijn de lange strohalmen die onder de palm langs de stammen hangen. In het midden van die strook palmen loopt een kabbelend beekje. De trail bedroeg in totaal 5 km en was een “makkelijke’trail”. Onze slippers omgewisseld voor onze “sportschoenen”, voldoende water in de rugzak en lopen maar. De palmen gaven zo nu en dan wat schaduw om even bij te komen van de hitte, maar elke druppel die we dronken zweten we gelijk weer uit. Ondanks de hitte was het zeer de moeite waard. De paden waren niet aangelegd, maar bestond uit keien en zand. De kale ruwe rotsen met de palmbomen en daartussen door het beekje met stromend water, het geluid van het beekje, het gezang van de vogels, geritsel achter de rotsen, het gekabbel van het hangende stro onder de palmen, een hagedisje op een boomstam, we waren met stomheid geslagen, stil van al het moois om ons heen, de tijd stond letterlijk stil, geen woorden, één met de natuur! De trail loopt langs een kronkelend pad naar boven, om uiteindelijk op een open vlakte te komen. Van daar bood de natuur ons een schitterend uitzicht over de canyon. Tijdens de afdaling was er minimaal schaduw, werd het toch nog een pittige uitputtingsslag. Daarna snel de auto in om afkoeling te zoeken bij de airco. Eenmaal weer wat op krachten gekomen zijn we met de auto nog wat verder omhoog het park in gereden, waar een langere trail gelopen kon worden, al waren we van plan die trail te gaan lopen zou ik er van af gezien hebben door het bord waarop aangegeven werd dat er ratelslangen in dat gebied zaten. Met een ijsje van het mooie uitzicht genoten. Vervolgens zijn we richting San Diego gereden. Hoe dichter we de stad naderden hoe groener het werd, steeds meer rijbanen, drukker, maar waar we vooral dankbaar voor waren, was dat de temperatuur gedaald was naar 23 graden, en dan te bedenken dat we wegreden uit Palm Springs met 43 graden! Aangekomen bij ons hotel snel douchen, want we voelden ons behoorlijk vies na die trail. De drukte van het verkeer en de vele mensen om ons heen was wel weer een omschakeling, we voelden ons bosjesmensen die ineens de bewoonde wereld in kwamen! Maar wat is dit ook weer een gave stad, we zijn eerst langs de boulevard gelopen en hebben Seaport Village bezocht. In de haven lag een mega vliegdek schip van de Amerikaanse marine. Vervolgens zijn we naar 5TH avenue gegaan, waar het historische centrum ligt, dit centrum wordt ook wel het gaslamp Quartér genoemd, omdat de straatverlichting nog op gas brand. De gebouwen kunnen zo als miniatuur in een kerstdorpje staan. Dit gedeelte van de stad bruist, volle terrassen, er klinkt muziek, restaurantjes in overvloed (van het laatste hebben we gelijk gebruik gemaakt). Inmiddels donker geworden, zagen de gaslampen die nu branden(hoge antieke sierlijke groene palen met 6 witte bollen erop) er sprookjesachtig uit, en met die mooie oude gevels was het prachtige plaatje compleet. Langzaam aan terug gegaan richting hotel, deze ligt in de wijk Little Italy, ook zeer de moeite waard om nog verder te bekijken, maar we moeten keuzes maken, want het laatste hotel dient zich aan, gelukkig zal de reis maar 2 uur in beslag nemen morgen, dus hebben we hier in San Diego gelukkig nog wel de tijd om nog wat te ondernemen!